Καρπός & Άκρα Χείρα

Οστεοχονδρίτιδα του μηνοειδούς οστού (Νόσος Kienbock)

Είναι η οστική ισχαιμική νέκρωση του μηνοειδούς οστού που συνήθως επέρχεται μετά από χρόνιο ή οξύ τραυματισμό κι εμφανίζεται συχνότερα σε νέα άτομα.

Κλινικά ο ασθενής νιώθει:

- Πόνο & δυσκαμψία στην πηχεοκαρπική άρθρωση.
- Ευαισθησία στη ραχιαία επιφάνεια του καρπού πάνω από το μηνοειδές οστούν.
- Περιορισμό της δύναμης σύλληψης.
- Ελάττωση του εύρους κίνησης της άρθρωσης σε προχωρημένα στάδια.

Απεικονιστικές εξετάσεις: Η ακτινολογική εικόνα είναι ανάλογη με το στάδιο της πάθησης. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) αποτελεί εξέταση εκλογής.

Σταδιοποίηση:Στάδιο I: Υπάρχει ισχαιμία του οστού χωρίς ακτινολογικές μεταβολές.
Στάδιο II: Εμφανίζεται αυξημένη πυκνότητα του μηνοειδούς χωρίς αλλαγή στο σχήμα του.
Στάδιο III: Υπάρχει καθίζηση του μηνοειδούς και αλλαγή στο σχήμα του.
Στάδιο IV: Εμφανίζονται οστεοαρθριτικές αλλοιώσεις στην πηχεοκαρπική άρθρωση. Ποια είναι η θεραπεία της οστεοχονδρίτιδας του μηνοειδούς;

Η αντιμετώπιση της πάθησης εξαρτάται από το στάδιό της. Για το 1ο στάδιο συνιστάται η ακινητοποίηση σε νάρθηκα για λίγους μήνες. Για τα υπόλοιπα στάδια είναι απαραίτητη η χειρουργική αποκατάσταση.

Οστεοαρθρίτιδα του καρπού

Η οστεοαρθρίτιδα του καρπού είναι συνήθως μετατραυματική και οφείλεται σε:

- Ενδοαρθρικά κατάγματα του κάτω άκρου της κερκίδας.
- Ψευδάρθρωση κατάγματος του σκαφοειδούς οστού.
- Ισχαιμική νέκρωση του κεντρικού πόλου του σκαφοειδούς οστού.
- Ισχαιμική νέκρωση του μηνοειδούς οστού.

Κλινική εικόνα: Τα κύρια συμπτώματα του ασθενούς είναι ο πόνος και η δυσκαμψία στον καρπό. Σε προχωρημένα στάδια υπάρχει και παραμόρφωση.
Ακτινολογικός έλεγχος: Στις απλές ακτινογραφίες εμφανίζεται στένωση του μεσάρθριου διαστήματος και σκλήρυνση των αρθρικών επιφανειών. Σε αρκετές περιπτώσεις διακρίνεται και το αίτιο του προκάλεσε την οστεοαρθρίτιδα, π.χ. κάταγμα στην περιοχή ή ισχαιμική νέκρωση.

Υπάρχει τρόπος να θεραπευτεί η πάθηση;
Η θεραπεία που θα ακολουθήσουμε εξαρτάται από το βαθμό του προβλήματος. Σε πρώτη φάση, γίνεται σύσταση για ακινητοποίηση με νάρθηκες, λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών και φυσικοθεραπείες. Όταν όμως αποτύχει η συντηρητική θεραπεία τότε πρέπει να γίνει χειρουργική αποκατάσταση.

Οστεοαρθρίτιδα της πρώτης καρπομετακάρπιας άρθρωσης

Η αρθρίτιδα στην άρθρωση μεταξύ του μείζονος πολύγωνου οστού και της βάσης του 1ου μετακαρπίου αποτελεί συχνή πάθηση ιδιαίτερα σε γυναίκες. Η άρθρωση αυτή δέχεται πολλά φορτία, διότι επιτρέπει πολλές κινήσεις και είναι πολύ σημαντική για τη λειτουργία του αντίχειρα στην καθημερινή πράξη.

Τι νιώθει ο ασθενής που πάσχει από αρθρίτιδα της 1ης ΚΜΚ;

1. Πόνος στη βάση του αντίχειρα, ο οποίος περιορίζει την κινητικότητα κι ελαττώνει τη δύναμη σύλληψης.
2. Η άρθρωση είναι οιδηματώδης.
3. Σε προχωρημένα στάδια η βάση του 1ου μετακαρπίου βρίσκεται σε υπεξαρθρηματική θέση.
4. Η πίεση στην άρθρωση και οι στροφικές κινήσεις αναπαράγουν τον πόνο.
Τι παρατηρεί στις ακτινογραφίες ο ιατρός;
Στις απλές ακτινογραφίες τα ευρήματα, ανάλογα με τη βαρύτητα της πάθησης είναι τα εξής:
- Στένωση του μεσάρθριου διαστήματος.
- Οστεόφυτα.
- Υπεξάρθρημα της βάσης του 1ου μετακαρπίου.
- Οστεοαρθριτικές αλλοιώσεις και στην άρθρωση μεταξύ μείζονος πολυγώνου και σκαφοειδούς οστού.

Πώς θεραπεύεται η οστεοαρθρίτιδα της 1ης ΚΜΚ άρθρωσης;

Η συντηρητική θεραπεία με χρήση ειδικών ναρθήκων, λήψη Μ.Σ.Α.Φ., τοπική έγχυση κορτιζόνης και φυσικοθεραπεία, είναι αρκετή τις περισσότερες φορές.
Σε επώδυνες, προχωρημένες ή παραμελημένες περιπτώσεις απαιτείται χειρουργείο για την καταπολέμηση του πόνου και την αποκατάσταση της άρθρωσης.

Εκτινασσόμενος δάκτυλος (trigger finger)

Πρόκειται για φλεγμονή των τενόντων και πάχυνσής τους στο σημείο εκδήλωσης της πάθησης. Ο ασθενής διαμαρτύρεται για πόνο στην παλάμη ενώ υπάρχει διαταραχή της κίνησης του πάσχοντος δακτύλου. Ο ασθενής τη στιγμή που προσπαθεί να κλείσει το δάκτυλο, αυτό πετάγεται και ανοίγει (trigger finger).
Άλλες φορές αισθάνεται ότι το δάκτυλο «κλειδώνει».
Στα πρώτα στάδιά της, η πάθηση μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά. Όμως, σε πιο προχωρημένες καταστάσεις χρειάζεται χειρουργική επέμβαση. Αυτή διαρκεί περίπου 10 λεπτά και γίνεται με τοπική αναισθησία.

Στενωτική Τενοντοελυτρίτιδα Των Εκτεινόντων Του Αντίχειρα (Τενοντίτιδα De Quervain)

Οφείλεται στην πίεση των τενόντων του μακρού απαγωγού και του βραχύ εκτείνοντα τον αντίχειρα μυών. Η πίεση προκαλείται από την πάχυνση του κοινού ελύτρου των τενόντων.

Τι νιώθει ο ασθενής όταν πάσχει από τη νόσο DeQuervain;

- Πόνος στον καρπό από τη μεριά του αντίχειρα (κερκιδικό χείλος) και μείωση της συλληπτικής ικανότητας. Ο πόνος επιδεινώνεται με τις κινήσεις του αντίχειρα.
- Εκδήλωση πόνου στη στυλοειδή απόφυση της κερκίδας κατά την κλινική εξέταση.
- Οίδημα.
- Θετικό σημείο Finkelstein: Έντονος πόνος κατά την παθητική διάταση των τενόντων κατά την ωλένια απόκλιση του καρπού με ταυτόχρονη κάμψη του αντίχειρα.

Πώς θεραπεύεται η νόσος DeQuervain;

Στα πρώιμα στάδια, η νόσος μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά με ακινητοποίηση του αντίχειρα, χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών και έγχυση κορτιζόνης.
Σε προχωρημένα στάδια πραγματοποιείται χειρουργείο με τοπική αναισθησία κατά το οποίο εκτελείται διάνοιξη του ελύτρου.

Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα (Σ.Κ.Σ.)

Είναι το συχνότερο αίτιο πόνου στο χέρι & αφορά το μέσο νεύρο, το οποίο συμπιέζεται καθώς διέρχεται υπό τον εγκάρσιο σύνδεσμο στον καρπό.
Ο καρπιαίος σωλήνας είναι μια στενή σήραγγα στην παλαμιαία επιφάνεια του καρπού.

Ποια είναι τα αίτια του συνδρόμου;

• Σκελετικές παραλλαγές & διαμαρτίες.
• Ρ.Α. (=τενοντοελυτρίτιδες).
• Σ.Δ., υποθυρεοειδισμός, μεγαλακρία, ρευματική πολυμυαλγία.
• ΟΑ καρπού.
• # κάτω πέρατος κερκίδας.
• Τραυματισμός/Κάκωση.
• Δήγμα – Φλεγμονή.
• Οίδημα.
• Ουρική αρθρίτιδα.
• Χωροκατακτητικές εξεργασίες (γάγγλιο, λίπωμα, νευρίνωμα).
• Ιδιοπαθές Σ.Κ.Σ (στενός καρπιαίος σωλήνας).
• Εγκυμοσύνη (κατακράτηση υγρών).
• Υπερχρήση λόγω επαγγέλματος (δακτυλογράφος, εργαζόμενος σε Η/Υ κ.λ.π.).

Η κλινική εικόνα είναι η εξής:

• 5 φορές συχνότερο στις γυναίκες.
• Πόνος στον καρπό.
• Παραισθησίες στην περιοχή κατανομής του μέσου ν.
• Έντονος πόνος τη νύχτα (τίναγμα χεριού για ανακούφιση).
• Αντανάκλαση σε αγκώνα & βραχίονα.
• Κινητική έκπτωση των μυών του θέναρος & των δύο κερκιδικών ελμινθοειδών.
• Αθεράπευτο Σ.Κ.Σ. για μακρό χρονικό διάστημα: Μυική αδυναμία/ατροφία αντίχειρα (δυσκολία στις λεπτές κινήσεις του χεριού) Αποτέλεσμα: ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ.

Η θεραπεία του Σ.Κ.Σ. μπορεί να είναι είτε συντηρητική είτε χειρουργική και περιλαμβάνει:

Αρχικά στάδια:

Συντηρητική θεραπεία με έγχυση ξυλοκαϊνης & κορτιζόνης στο χώρο κάτω από τον εγκάρσιο σύνδεσμο και συγχρόνως ακινητοποίηση με νάρθηκα.

Η ένεση μπορεί να επαναληφθεί σε μία εβδομάδα.

Επίμονα/έντονα συμπτώματα:

Χειρουργική αποκατάσταση: Διάνοιξη του εγκαρσίου συνδέσμου (ικανοποιητικό αποτέλεσμα). Πρώιμη βελτίωση αισθητικών συμπτωμάτων. Κινητικά ελλείμματα εμφανίζουν ποικίλο βαθμό αποκατάστασης.